Vreedzaam protest vluchtelingen noodopvang Heliconstate: “We kunnen niet meer verder zoals het nu gaat”

Zo’n vijftig mensen kwamen donderdag in actie op het Oldehoofsterkerkhof in Leeuwarden. Zij protesteerden tegen de omstandigheden waar vluchtelingen in de noodopvang in Heliconstate mee te maken hebben.
Tientallen bewoners kwamen naar het plein om aandacht te vragen voor hun leefsituatie. Bij de Oldehove, omdat daar ook het gemeentehuis zit.
Meerdere vluchtelingen, onder wie een paar kinderen, gaven een korte toespraak over hun omstandigheden.
Ook hielden ze borden omhoog met teksten als “Onze kinderen zoeken een toekomst” en “Eén kamer, veel dromen”.
“We kunnen niet meer verder zoals het nu gaat”
In Heliconstate wonen vooral gezinnen en familieleden. Soms al bijna een jaar sinds de opening in oktober.
De wachttijd bij IND, het gebrek aan een BSN-nummer en de omstandigheden in de opvang zelf beginnen hun tol te eisen.
“We zeiden tegen elkaar: we moeten iets doen”, legt de 25-jarige Rizan uit. Hij woont ruim een half jaar in Heliconstate, samen met zijn broertje.
“We kunnen niet meer verder zoals het nu gaat. Zonder BSN-nummer kunnen we niet werken en integreren en dat willen we heel graag.”
Wanneer de bewoners meer perspectief en een BSN-nummer krijgen is nog niet duidelijk. Dat hangt af van de IND, die kampt met lange wachttijden, onder meer door personeelstekort.
Een landelijk probleem, waar al geregeld aandacht voor is gevraagd. Niet alleen door vluchtelingen zelf, maar ook door VluchtelingenWerk.
“Dit protest is heel begrijpelijk. De procedure duurt veel te lang. Dit is een onmenselijke situatie”, zegt Pieter Visser. Hij werkt namens VluchtelingenWerk in Heliconstate.
“De mensen hebben stress door de procedure, hebben een douche en wc te delen en slapen als familie in 1 kamer.”
Wachtkamer
Daarnaast waren er ook andere betrokkenen bij het protest. Zoals vrijwilliger Gea Nakken. Zij geeft elke week Nederlandse taalles in de noodopvang en maakt zich bezorgd over de bewoners.
“Mensen vervelen zich. Ze mogen niet werken, omdat ze geen BSN-nummer hebben. Ze kunnen niet naar de sportschool omdat ze geen BSN hebben. Ze kunnen gewoon niks doen. En dat is niet wat ze willen. Ze zijn hoogopgeleid en willen werken, maar ze zitten in de wachtkamer. Dit duurt te lang.”