Stadsdichter Marrit Jellema: ‘Het donker kan zo donker zijn, maar er branden overal lichtjes.’

Stadsdichter Marrit Jellema schreef een gedicht speciaal voor deze tijd van het jaar. Met het thema: ‘Het donker kan zo donker zijn, maar er branden overal lichtjes.’

“Ik wilde juist nu een gedicht schrijven voor de inwoners van Leeuwarden, aangezien voor veel mensen december een lastige maand is.”

𝘷𝘰𝘰𝘳 𝘫𝘰𝘶
𝘦𝘳 𝘣𝘳𝘢𝘯𝘥𝘦𝘯 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘢𝘭 𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵𝘫𝘦𝘴
𝘻𝘪𝘦 𝘫𝘦?
𝘩𝘦𝘵 𝘥𝘰𝘯𝘬𝘦𝘳 𝘬𝘢𝘯 𝘻𝘰 𝘥𝘰𝘯𝘬𝘦𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯
𝘦𝘯 𝘯𝘦𝘵 𝘻𝘰 𝘬𝘰𝘶𝘥 𝘢𝘭𝘴 𝘩𝘦𝘵 𝘮𝘰𝘮𝘦𝘯𝘵 𝘸𝘢𝘢𝘳𝘰𝘱 𝘫𝘦 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘣𝘶𝘪𝘵𝘦𝘯 𝘴𝘵𝘢𝘱𝘵
𝘫𝘦 𝘮𝘢𝘨 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘻𝘢𝘤𝘩𝘵𝘫𝘦𝘴 𝘩𝘶𝘪𝘭𝘦𝘯
𝘫𝘦 𝘮𝘢𝘨 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘷𝘦𝘳 𝘷𝘢𝘯 𝘥𝘦 𝘭𝘢𝘯𝘵𝘢𝘢𝘳𝘯𝘱𝘢𝘭𝘦𝘯
𝘫𝘦 𝘮𝘢𝘨 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘯𝘰𝘨 𝘦𝘦𝘯 𝘣𝘭𝘰𝘬𝘫𝘦 𝘰𝘮
𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘬𝘭𝘦𝘦𝘥𝘵 𝘫𝘦 𝘨𝘰𝘦𝘥 𝘢𝘢𝘯
𝘦𝘦𝘯 𝘮𝘶𝘵𝘴, 𝘦𝘦𝘯 𝘴𝘫𝘢𝘢𝘭 𝘦𝘯 𝘸𝘢𝘯𝘵𝘦𝘯
𝘫𝘦 𝘮𝘢𝘨 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘴𝘵𝘦𝘦𝘥𝘴 𝘰𝘮𝘬𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯
𝘫𝘦 𝘮𝘢𝘨 𝘣𝘦𝘴𝘵 𝘷𝘦𝘳𝘥𝘸𝘪𝘫𝘯𝘦𝘯 𝘪𝘯 𝘥𝘦 𝘬𝘳𝘢𝘢𝘨 𝘷𝘢𝘯 𝘫𝘦 𝘫𝘢𝘴 𝘰𝘧 𝘫𝘦 𝘤𝘢𝘱𝘶𝘤𝘩𝘰𝘯
𝘫𝘦 𝘮𝘢𝘨 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘴, 𝘫𝘦 𝘮𝘢𝘨 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘴
𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘣𝘭𝘪𝘫𝘧𝘵 𝘢𝘭𝘴𝘫𝘦𝘣𝘭𝘪𝘦𝘧𝘵 𝘯𝘢𝘢𝘳 𝘥𝘦 𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵𝘫𝘦𝘴 𝘬𝘪𝘫𝘬𝘦𝘯
𝘢𝘭 𝘻𝘪𝘦 𝘫𝘦 𝘻𝘦 𝘯𝘪𝘦𝘵
𝘢𝘭 𝘨𝘦𝘭𝘰𝘰𝘧 𝘫𝘦 𝘻𝘦 𝘯𝘪𝘦𝘵
𝘢𝘭 𝘸𝘪𝘭 𝘫𝘦 𝘥𝘢𝘵 𝘻𝘦 𝘦𝘳 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘻𝘪𝘫𝘯
𝘩𝘦𝘵 𝘥𝘰𝘯𝘬𝘦𝘳 𝘬𝘢𝘯 𝘻𝘰 𝘥𝘰𝘯𝘬𝘦𝘳 𝘻𝘪𝘫𝘯, 𝘪𝘬 𝘸𝘦𝘦𝘵 𝘩𝘦𝘵
𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘢𝘬 𝘦𝘯 𝘷𝘢𝘢𝘬 𝘷𝘦𝘳𝘨𝘦𝘦𝘵 𝘪𝘬 𝘥𝘦 𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵𝘫𝘦𝘴
𝘦𝘯 𝘣𝘭𝘪𝘫𝘧 𝘪𝘬 𝘬𝘰𝘶𝘥 𝘩𝘰𝘦 𝘸𝘢𝘳𝘮 𝘪𝘬 𝘮𝘦 𝘰𝘰𝘬 𝘬𝘭𝘦𝘦𝘥
𝘪𝘬 𝘩𝘶𝘪𝘭 𝘢𝘭𝘴𝘰𝘧 𝘥𝘦 𝘸𝘪𝘯𝘥 𝘮𝘪𝘫𝘯 𝘵𝘳𝘢𝘯𝘦𝘯 𝘷𝘦𝘳𝘰𝘰𝘳𝘻𝘢𝘢𝘬𝘵
𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘦𝘳 𝘣𝘳𝘢𝘯𝘥𝘦𝘯 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘢𝘭 𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵𝘫𝘦𝘴 𝘻𝘪𝘦 𝘫𝘦?
𝘦𝘳 𝘣𝘳𝘢𝘯𝘥𝘦𝘯 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘢𝘭 𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵𝘫𝘦𝘴
𝘦𝘳 𝘣𝘳𝘢𝘯𝘥𝘦𝘯 𝘰𝘷𝘦𝘳𝘢𝘭 𝘭𝘪𝘤𝘩𝘵𝘫𝘦𝘴
𝘪𝘬 𝘸𝘪𝘭 𝘻𝘰 𝘨𝘳𝘢𝘢𝘨 𝘥𝘢𝘵 𝘫𝘦 𝘻𝘦 𝘻𝘪𝘦𝘵