Nieuwe azc’s nodig om Ter Apel te ontlasten, maar Fryslân zit aan de grenzen
Fryslân zit aan zijn grenzen als het gaat over de opvang van vluchtelingen. Dat zei voorzitter Sybrand Buma van de Veiligheidsregio dinsdagavond in het Veiligheidsberaad met 25 burgemeesters. “De vraag is op dit moment hoger dan het aanbod, iedere keer als je meer levert komt er meer vraag bij.”
In het beraad werd gesproken over het verzoek van staatssecretaris Eric van der Berg om drie of vier locaties te leveren om het aanmeldcentrum in Ter Apel te ontlasten. In deze zogenoemde ‘overlooplocaties’ is plaats voor 500 vluchtelingen. Één locatie is intussen gevonden in de Expo in Assen.
Buma voelt wel de morele verplichting om mee te zoeken naar een geschikte locatie, zegt hij: “Ik zeg niet nee, ik zeg alleen het wordt heel moeilijk. Tegelijkertijd vind ik een opvang waar mensen maar een paar nachten zijn, een waar we echt naar moeten zoeken.”
Ter Apel
Hij ziet ook dat Ter Apel het niet alleen kan doen. “En de transporten vanuit Ter Apel elders naartoe kunnen ook niet honderden kilometers afleggen. We doen dus ons best, maar kunnen niks beloven.”
Het grootste probleem is niet het vinden van plekken waar mensen kunnen overnachten, er moet ook onderwijs en zorg geleverd kunnen worden.
Fred Veenstra is voorzitter van de Vereniging Friese Gemeenten. Hij zit regelmatig met de provincie aan de zogenaamde regietafel over de opvang van vluchtelingen. Veenstra zegt dat Fryslân al heel veel doet op dat gebied. “Kijk maar naar de azc’s die er nu al zijn en die er mogelijk nog komen in Sneek, Leeuwarden en Heerenveen.”
Grenzen bereikt
In zijn eigen gemeente De Fryske Marren loopt op dit moment een onderzoek naar een geschikte locatie voor een asielzoekerscentrum voor minstens tien jaar.
Volgens Veenstra zijn de grenzen in onze provincie zo’n beetje bereikt. “Het is maar de vraag of we qua mankracht en locaties nog meer kunnen doen.”
Hij hoopt dat de spreidingswet er snel komt. Met deze wet kan het kabinet gemeenten dwingen om vluchtelingen op het vangen. “Dan weten we waar we aan toe zijn en wat elke gemeente moet doen.”
